Lidce’nin gramer yapısı çözülmüştür. Ancak kelime anlamı bakımından hala çözülemeyen bir dil olduğunu söylemek mümkündür.
Batı Anadolu’da hüküm süren Lidyalılara ait ilk yazılı belgeler M.Ö. VII. yüzyılda görülür. Anadolu’da kullanılan Hint–Avrupa dil ailesine ait olan Lidce, Bronz Çağı Anadolu halklarının dilleri ile akrabadır: Lidce’deki “ben” zamiri amu, Hititçe’de ammug, Hiyeroglif Luvicesi’nde ise amu/emu şeklinde okunur. 8’i sesli 18’i sessiz harften oluşan 26 harflik Lidce alfabe, harf sistemini olasılıkla Fenikeliler’den almıştır. Erken dönem örneklerinde soldan sağa yazılmasına rağmen genel olarak sağdan sola doğru boşluk bırakılmaksızın yazılmıştır. Çift dilli yazılmış olan Lidce-Hellence ve Lidce-Aramice yazıtlar sayesinde, Lidce’nin gramer yapısı çözülmüştür. Ancak kelime anlamı bakımından hala çözülemeyen bir dil olduğunu söylemek mümkündür.
Lidce Alfabesi

Artemis İçin Adak
Bulunduğu Yer: Sardes
Dili: Lidce-Hellence
Tarihi: M.Ö. VI yüzyılın ikinci yarısı
Malzemesi: Mermer

Lidce: “Bakivas’in oğlu Nannas (bu steli) Artimus için (yaptırdı).”
Hellence: “Dionysikles oğlu Nannas (bu steli) Artemis için (yaptırdı).”
1913 yılında Sardes’deki Artemis Tapınağı’nın kuzeyinde bulunan küçük mermer pedestal üzerinde çift dilli olarak yazılan bu yazıt Artemis’e adanmıştır. Bu yazıtla, Bakivas isminin, Hellence’de Dionysikles’e karşılık geldiği görülmektedir.